ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Ακούσαμε προηγουμένως και χαμογελάσαμε το πιο σύντομο πολιτικό ανέκδοτο: Μαθήματα υπευθυνότητας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Από ένα κόμμα που καταψήφισε ακόμα και το νομοσχέδιο για την εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων των Ελλήνων πολιτών, από ένα κόμμα που ο Πρόεδρός του καλούσε τους αγρότες της Κρήτης, αυτούς που ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία στο λιμάνι του Πειραιά, να μπουν με τα τρακτέρ στο κέντρο της Αθήνας και να οργώσουν την Πλατεία Συντάγματος, από ένα κόμμα που καλούσε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε, να ακυρώσει την μεγαλύτερη επένδυση που έγινε στον τόπο, την επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά από τους Κινέζους και ήταν έξω από τη Βουλή με τα πανό και όλα τα σχετικά. Πολλά μπορούμε να πούμε, αλλά δεν είναι της ώρας.
Θα ξεκινήσω με μία γενική επισήμανση στα πλαίσια αυτού που είπαμε και εχθές. Δηλαδή, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το φορολογικό μας σύστημα έχει πάρα πολλές παθογένειες, οι οποίες έχουν δημιουργήσει πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, μία τεράστια γραφειοκρατία, εκτεταμένη διαφθορά σε όλα τα επίπεδα και βεβαίως, ταλαιπωρεί τις ελληνικές επιχειρήσεις και τους Έλληνες πολίτες. Επομένως, η Ν.Δ. στο ερώτημα καταρχήν εάν υπάρχει ανάγκη για μία γενναία ριζική φορολογική μεταρρύθμιση, απαντά αναμφισβήτητα «ναι». Υπάρχει σοβαρότατη, πολύ μεγάλη ανάγκη να υπάρξει μία γενναία, μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση.
Όμως, όπως είπαμε άλλωστε και εχθές, δυστυχώς, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι κατώτερο των περιστάσεων. Δεν απαντά στα μόνιμα, στα διαχρονικά διαρθρωτικά προβλήματα του φορολογικού μας συστήματος. Τα ίδια ίσχυαν και τα είχαμε πει και τον Απρίλιο του 2010 για τον 3842/2010. Τα ίδια λέμε και πάλι. Δυστυχώς, δεν δημιουργείται ένα φορολογικό σύστημα το οποίο θα είναι σταθερό, απλό, αποδοτικό, διάφανο, αναπτυξιακό και κοινωνικά δίκαιο. Εξ αυτού, είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Επομένως, το αιτούμενο για μία γενναία, ριζική, ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση εξακολουθεί να παραμένει.
Ερχόμενος τώρα στα τρία άρθρα του Ά κεφαλαίου, για το πρώτο άρθρο έχω να πω ότι αυτό αναφέρεται στο Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και συνιστάται ένα όργανο, μία Διυπουργική Επιτροπή από 15 ανθρώπους με πολύ μεγάλους και υψηλούς στόχους. Στόχους που έχουν ως κύριο σκοπό να αντιμετωπίσουν την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα.
Είναι προφανές ότι στον εθνικό στόχο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του φορολογικού συστήματος, εμείς, σαφέστατα, είμαστε θετικοί. Όμως, εκτιμούμε ότι, μάλλον, το συγκεκριμένο όργανο θα είναι ένα απλώς μεγάλο δυσκίνητο γραφειοκρατικό όργανο που δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα - μακάρι να τα έφερνε.
Μία παρατήρηση φιλική και καλοπροαίρετη, βέβαια, θέλω να κάνω, κ. Υπουργέ. Στο άρθρο 1, παρ. 5 λέει ότι « κατά την πρώτη εφαρμογή του παρόντος, το Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Καταπολέμησης της φοροδιαφυγής εκπονήθηκε και εγκρίνεται μέχρι 31 Μαρτίου του 2011. Αλλάξτε την ημερομηνία, διότι όπως καταλαβαίνετε, η ημερομηνία αυτή δεν βγαίνει.
Αλλάξτε αυτή την ημερομηνία, γιατί, όπως καταλαβαίνετε η ημερομηνία αυτή δεν βγαίνει. Δεν προλαβαίνουμε με βάση τις προθεσμίες, τη δεύτερη ανάγνωση που πρέπει να γίνει μετά από επτά μέρες, την Ολομέλεια, τη δημοσίευση των Φ.Ε.Κ. και όλα αυτά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Θα γίνουν νομοτεχνικές βελτιώσεις.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Όσον αφορά στο δεύτερο άρθρο, που αφορά τον εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος, θέλω να πιστεύω ότι δεν διεκδικείτε την παγκόσμια πρωτοτυπία για το συγκεκριμένο μέτρο, γιατί ήταν κάτι που παγκοσμίως υπάρχει σε πάρα πολλά φορολογικά συστήματα, αλλά υπήρχε και στην Ελλάδα με τον εισαγγελέα που υπάρχει στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι είναι θετικό να ενισχύονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και είναι θετική η παρουσία ενός ακόμη εισαγγελέα με αυξημένες αρμοδιότητες. Όμως, όπου υπάρχουν αυξημένες αρμοδιότητες, θα πρέπει να υπάρχει και ένα θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή θα πρέπει να βάλουμε τους κανόνες, έτσι ώστε κάνεις εισαγγελέας, το οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο που έχει το συγκεκριμένο ρόλο του οικονομικού εισαγγελέα, να μην ξεφεύγει από τις αρμοδιότητες αυτές. Δηλαδή, ελλοχεύει ο κίνδυνος να έχουμε κάποιες παρεξηγήσεις ή κάποιες εκτροπές, γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο των αρμοδιοτήτων και των δράσεων του οικονομικού εισαγγελέα, του δεύτερου εισαγγελέα, επαναλαμβάνω, που έρχεται στο φορολογικό μηχανισμό.
Το άρθρο 3, αναφέρει τα μέτρα για την καταστολή της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Υπάρχει εισαγγελέας για την τρομοκρατία, όχι για το οικονομικό έγκλημα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Και στο ΣΔΟΕ υπάρχει για τα οικονομικά εγκλήματα. Όσον αφορά, λοιπόν, στο άρθρο 3 για τα μέτρα της καταστολής της φοροδιαφυγής στην άμεση και έμμεση φορολογία, όπως είπε πολύ εύστοχα ο συνάδελφος Εισηγητής κ. Βρούτσης, είμαστε θετικοί στην αυστηροποίηση των ποινών για τη φοροδιαφυγή. Όμως, σήμερα εισάγετε μια «δρακόντεια» νομοθεσία και μάλιστα, σε μια περίοδο πάρα πολύ δύσκολη για τις επιχειρήσεις. Διαμορφώνετε, λοιπόν, ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο, που δυστυχώς, «φορτώνει» ένα νέο άγχος τους επιχειρηματίες, οι οποίοι παλεύουν καθημερινά για να επιβιώσουν και αναρωτιούνται τώρα με την νέα αυτή «δρακόντεια» νομοθεσία, εάν θα κατορθώσουν να επιβιώσουν.
Υπάρχει επίσης, ένα ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να εξετάσετε με προσοχή και αποτελεί μια αδικία. Προβλέπονται ποινές φυλάκισης, ακόμη και για τους οφειλέτες που έχουν βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα χρέη, και για τους οφειλέτες από το φόρο εισοδήματος. Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα, διότι άλλο είναι η φοροκλοπή, άλλο η φοροδιαφυγή και άλλο είναι όταν κάποιος έχει ληξιπρόθεσμες βεβαιωμένες οφειλές, τις οποίες από αδυναμία δεν μπορεί να εξοφλήσει. Κάντε, λοιπόν, τη διάκριση αυτή, λάβετε αυστηρά μέτρα για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων βεβαιωμένων οφειλών, όχι όμως ποινικό αδίκημα, γιατί υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, παρόλο που θέλουν, αλλά δεν μπορούν να εξοφλήσουν τις οφειλές αυτές. Επαναλαμβάνω ότι άλλο είναι φοροδιαφυγή, που είναι η παρακράτηση του Φ.Π.Α, η έκδοση ή λήψη πλαστών ή εικονικών τιμολογίων και άλλο η αδυναμία κάποιου να πληρώσει.
Επίσης, η αυστηροποίηση των ποινών, όπου, νομίζω, ότι είναι θετική η οποιαδήποτε αυστηροποίηση των ποινών για τη φοροδιαφυγή, θα πρέπει να συνδυαστεί με τα μέτρα για την αντιμετώπιση του παρεμπορίου, γιατί, αλλιώς, δημιουργείται ένας αθέμιτος ανταγωνισμός. Όταν δηλαδή, μπροστά στο μαγαζί του νόμιμου επαγγελματία και επιχειρηματία, ο οποίος φορολογείται και μάλιστα σκληρά, απέναντι ο φτωχός, συμπαθής, έγχρωμος λαθρομετανάστης δίνει την πραμάτεια του, καταλαβαίνετε ότι υπάρχει ένας αθέμιτος ανταγωνισμός. Θα πρέπει, λοιπόν, να μην αντιμετωπίζουμε τις επιχειρηματικές δράσεις με δύο μέτρα και δύο σταθμά, με λουκέτο δηλαδή στις νόμιμες επιχειρήσεις και κλείσιμο του ματιού στο παρεμπόριο. Θα πρέπει να υπάρξουν αυστηρά μέτρα για την δραστική αντιμετώπιση παρεμπορίου.
Τέλος, ένα πάγιο διαχρονικό αίτημα, το οποίο εξακολουθεί να παραμένει από τους παραγωγικούς φορείς και βεβαίως, απ' όλους όσους ασχολούνται και με τα φορολογικά, είτε αυτοί είναι εφοριακοί υπάλληλοι, είτε είναι λογιστές, ακόμη και οι παραγωγικοί φορείς, δηλαδή οι επαγγελματίες, είναι, επιτέλους, η κατάργηση του κώδικα βιβλίων και στοιχείων και αντικατάστασή του με ένα πολύ απλό σύστημα διακίνησης των προϊόντων.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Καράογλου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Στο άρθρο 5, «Αντιμετώπιση διαφθοράς πειθαρχικής - Πειθαρχική δίωξη, Σύσταση Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων στο Υπουργείο Οικονομικών». Θα μπορούσε κανείς με το συγκεκριμένο άρθρο να είναι αντίθετος μόνο και μόνο γιατί προβλέπεται η απευθείας υπαγωγή στον Υπουργό Οικονομικών. Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι μια σκανδαλώδης πρόβλεψη γιατί απλούστατα ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών θα μπορεί να μεροληπτεί για κάποιους συγκεκριμένους κομματικούς λόγους είτε σε επίπεδο επιλογής υπαλλήλων είτε σε επίπεδο εξεταζομένων υποθέσεων.
Άρα, λοιπόν, εξαρχής λέμε είναι σε λάθος κατεύθυνση η δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας, η οποία μάλιστα θα υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Οικονομικών. Επίσης, δεν κατανοούμε το νόημα της δημιουργίας μιας νέας υπηρεσίας, όταν υπάρχει υπηρεσία, υπάρχει η οικονομική επιθεώρηση, η οποία μεταξύ των άλλων έχει και τις αρμοδιότητες που προβλέπονται από το συγκεκριμένο άρθρο 5, δηλαδή, του πειθαρχικού και ποινικού ελέγχου υπαλλήλων όλων των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, του πόθεν έσχες αυτών, των ελέγχων των νομικών προσώπων κ.λπ.. Άρα τα πράγματα είναι απλά, μια υπηρεσία που υπάρχει μπορεί κάλλιστα να αναβαθμιστεί, να ενδυναμωθεί το ανθρώπινο δυναμικό, σε μέσα, σε υλικοτεχνική υποδομή και να επιτελέσει άριστα την δουλειά της. Απλά, το είπα και χθες το ξαναλέω για μια ακόμα φορά για να γίνει κατανοητό, ενώ για την οικονομική επιθεώρηση προβλέπονται 294 οργανικές θέσεις, είναι πληρωμένες μόνο 174 και απ' αυτές οι 54 είναι στην ουσία αποσπασμένοι υπάλληλοι σε άλλες υπηρεσίες στο Υπουργείο Οικονομικών, με αποτέλεσμα να μένουν μόνο 120 επιθεωρητές που προσπαθούν να κάνουν δουλειά για 200 με 300 άτομα. Ενισχύστε την υπηρεσία και δεν θα υπάρξει κανένα απολύτως πρόβλημα για την υπηρεσία ελέγχου.
Άρθρο 8, «Βελτίωση αποτελεσματικότητας συστήματος ελέγχων». Θεωρώ ότι δίνεται μια πολύ μεγάλη ευκολία για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών από τους Διευθυντές των ΔΟΥ. Δεν είμαστε αντίθετοι στην λογική να υπάρχει δυνατότητα για φορολογικούς ελέγχους να ανοίγουν τραπεζικοί λογαριασμοί αυτών, οι οποίοι ελέγχονται. Όμως, ελλοχεύουν κίνδυνοι για υπερβολική χρήση του μέτρου υποκειμενικά από τους Διευθυντές των ΔΟΥ και βέβαια χρήση των πληροφοριών σε σχέση με άνοιγμα αυτών των τραπεζικών λογαριασμών. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να υπάρχει ένα πλαίσιο γιατί διαφορετικά όπως προανέφερα «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».
Επίσης, στο άρθρο 8, προβλέπεται το δικαίωμα προσφυγής από 25% να πάει στο 50%. Είμαστε σε μια πάρα πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία και υπάρχει ένα πρόβλημα τρομερής ρευστότητας στις επιχειρήσεις. Άρα, εκτιμώ ότι αυτό το μέτρο θα επιβαρύνει και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την αύξηση του δικαιώματος προσφυγής από 25% σε 50% και στο πρόβλημα ρευστότητας. Εξετάστε την δυνατότητα, αν μπορεί να γίνει, να γίνονται δεκτές οι εγγυήσεις. Αντί να υπάρχει η ρευστότητα, δηλαδή, να καταβληθεί το 50% να γίνονται δεκτές εγγυήσεις από τους επαγγελματίες.
Άρθρο 10, «Διάκριση ληξιπρόθεσμων χρεών σε εισπράξιμα και ανεπίδεκτα είσπραξης». Είναι θετικό ότι η Κυβέρνηση κατάλαβε ότι μετά την γενική κατακραυγή με το περίφημο κατ' επείγον νομοσχέδιο και που έγινε νόμος, το περίφημο 3899/2010 ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες για τις διάφορες ληξιπρόθεσμες οφειλές σε ανεπίδεκτες και μη. Αναγκάστηκε, λοιπόν, η Κυβέρνηση να αποσύρει το συγκεκριμένο άρθρο από τον ν. 3899 γιατί ακόμα και οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είπαν ότι το καταψηφίζουν γιατί είναι μέγα σκάνδαλο. Αυτό αφορά τα περίφημα 31 δισ. των βεβαιωμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών, του γνωστού «λεφτά υπάρχουν» από τα οποία με βάση την γνωστή παράγραφο του ν. 3899 θα παραγράφονταν τα 24 δισ. ευρώ. Εννοείται βέβαια και εξυπακούεται ότι έχετε την υποχρέωση διαφάνειας και δημοσιοποίησης των ονομάτων των παραγραφόμενων οφειλετών. Και εννοείται ότι για να χαρακτηρισθούν κάποιες οφειλές ληξιπρόθεσμες ως ανεπίδεκτες εισπράξεως, θα πρέπει να είναι πραγματικά ανεπίδεκτες εισπράξεως. Θα πρέπει να έχουν εξαντληθεί όλα τα μέσα διαδικασίες για την είσπραξή τους και βέβαια, «δεν θα πρέπει να είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φθηνοί στο αλεύρι», δηλαδή, να διαγράφουμε εύκολα τις οφειλές των μεγαλοοφειλετών, τα χρέη των οργανισμών, άλλων φορέων ιδιωτικών ή δημοσίων και να κυνηγάμε τους μικροοφειλέτες.
Άρθρο 11, «Συμψηφισμός απαιτήσεων». Επιτέλους, μας ακούσατε με μεγάλη καθυστέρηση, είναι γεγονός, αλλά μας ακούσατε. Βεβαίως, μετά Χριστόν πολλοί προφήτες και βγήκαν πολλοί να διεκδικήσουν την πατρότητα του συγκεκριμένου άρθρου. Είναι όμως γνωστόν ότι ήταν μια πρόταση της ΝΔ από την παρουσίαση των οικονομικών μας προτάσεων από τις 7 Ιουλίου του 2010 όταν τότε η Κυβέρνηση και τα φερέφωνά της μας κοροϊδεύανε. «Κάλιο αργά παρά ποτέ», αλλά βέβαια ο συμψηφισμός των απαιτήσεων θα γίνεται με ρευστό γιατί όπως ζητάμε από τους επαγγελματίες όταν χρωστούν στο δημόσιο έτσι και το δημόσιο όταν χρωστά να δίνει την διαφορά με ρευστό, με μετρητά και όχι με ομόλογα.
Κύριε Πρόεδρε, ήθελα πολλά να πω και στα υπόλοιπα άρθρα και κεφάλαια όμως λόγω του ότι έχω και άλλη κοινοβουλευτική υποχρέωση θα μου επιτρέψετε μόνο για μισό λεπτό να σταθώ στο άρθρο 44, ξέρω ότι είναι εκτός διαδικασίας αλλά μόνο για μισό λεπτό, που αφορά θέματα Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της γνωστής ΟΚΕ. Όπως είναι γνωστό η αποστολή της ΟΚΕ είναι η διεξαγωγή του κοινωνικού διαλόγου για την γενική πολιτική της χώρας και ιδίως για τις κατευθύνσεις της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Καθώς και η διατύπωση γνώμης επί των νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων που παραπέμπονται σε αυτήν. Αν και η κοινωνική πολιτική πρέπει να έχει κύριο μέλημά της τον άνθρωπο και το κύταρο της κοινωνίας που είναι η οικογένεια, η ελληνική ΟΚΕ παρά του ότι ιδρύθηκε ως αντιγραφή της αντίστοιχης ευρωπαϊκής ΟΚΕ, δεν περιλαμβάνει όπως περιλαμβάνει η αντίστοιχη ευρωπαϊκή ΟΚΕ, εκπρόσωπο της ελληνικής οικογένειας.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτό είναι κάτι πολύ άδικο, υπάρχει Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, είναι ο αρχαιότερος και πολυπληθέστερος θεσμός οικογενειακού συλλόγου, εκπροσωπεί περισσότερες από 180 χιλιάδες οικογένειες δηλαδή περίπου 1 εκατ. συμπολίτες μας, άρα, λοιπόν, νομίζω ότι θα πρέπει να διορθωθεί αυτή η παράβλεψη. Γιατί νομίζω περί παραβλέψεως πρόκειται, ας γίνουν 61 τα μέλη της ΟΚΕ και να συμμετάσχει και η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, γιατί είναι και πολύ λογικό και πολύ δίκαιο. Σας ευχαριστώ.
